nazım hikmet ran --- iyi ki doğdun

O mavi gözlü bir devdi.

Minnacık bir kadın sevdi.

Kadının hayali minnacık bir evdi,

                       bahçesinde ebruli

                                 hanımeli

                                           açan bir ev.

Bir dev gibi seviyordu dev.

Ve elleri öyle büyük işler için

                          hazırlanmıştı ki devin,

yapamazdı yapısını,

                         çalamazdı kapısını

bahçesinde ebruli

                   hanımeli

                             açan evin.

O mavi gözlü bir devdi.

Minnacık bir kadın sevdi.

Mini minnacıktı kadın.

Rahata acıktı kadın

            yoruldu devin büyük yolunda.

Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,

girdi zengin bir cücenin kolunda

           bahçesinde ebruli

                     hanımeli

                               açan eve.

Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,

dev gibi sevgilere mezar bile olamaz:

bahçesinde ebruli

                         hanımeli

                                   açan ev..