sen beyaz bir kadınsın

asıl büyük sarhoş
benim 

uzaktaki 

ben ki tek damla şarap içmedim 

ekmeğin beyaz zeytinin siyah 

olduğunu biliyorum 

asıl büyük sarhoş benim 

uzaktaki 

benim kusturucu sarhoşluğum 

yoksulluğum 

yüzüme bakmasan da 

yağmura düşürsen de gözlerini 

gözlerime bakmasan da ne kadar 

o kadar aydınlığın gökyüzüme uzanıyor 

uykularımda nefesinin sıcaklığı 

o kadar 

hangi akşam kapımı çalan sen değilsin 

sen değil misin gizli bir kıvılcım gibi 

gözbebeklerimde duran 

umutsuzlandığım her akşam 

senin rüzgârın almıyor mu 

uğultulu yorgunluğumu 

yoksulluğun eşiğinde kapaklandığım zaman 

ellerimden sımsıkı tutmuyor mu senin 

iyimserliğin 

ben bu tezgâhı kurdumsa senin için kurdum 

senin için dokuduğum basma ve pazen 

denizin yeşilinden süzdüğüm balık 

göğün mavisinden çaldığım kuş 

senin için 

felsefe okudumsa 

iktisat okudumsa gece yarıları 

boğazım kurumuş içim bir kalabalık 

sıcacık mısralar okudumsa yunus' dan 

senin için okudum 

geceyarıları 

sen beyaz bir kadınsın 

uzaktaki 

gözlerin aklımdan çıkmıyor 

sen beyaz bir kadınsın 

karanlıkları dinleyen 

uzaktaki 

sarmaşıkları duyuyor musun rüzgârda 

yorgun başını 

üşümüş yastığına koyuyor musun 

uyuyor musun